Муҳоҷират метавонад абзори самарабахши паст кардани сатҳи камбизоатӣ барои муҳоҷирон ва оилаҳои онҳо бошад ва метавонад дар талошҳои рушди ҳам кишварҳои асл ва ҳам кишварҳои мизбон саҳми назаррас гузорад.

Ноамнии озуқаворӣ метавонад нерӯи ҳаракатдиҳандаи муҳоҷират кардани афрод ва оилаҳои онҳо бошад.

Таҳсилот метавонад ба ҳамгирошавии иҷтимоӣ-иқтисодии фарзандони муҳоҷирон мусоидат кунад ва василаҳои маишати онҳоро дар синни калонсолӣ такмил диҳад.

Норасоии об ва масъалаҳои ба он алоқаманд метавонад ба сатҳи зиндагӣ, мавҷудияти озуқаворӣ ва тандурустӣ таъсир гузорад, ки дар навбати худ метавонанд нерӯҳои ҳаракатдиҳандаи муҳоҷират бошанд.

Чорасозиҳои арзон ва алтернативии энергетикӣ метавонанд ба ҷомеаҳои осебпазир ё аз макони худ беҷошуда, ки ба нерӯи барқ дастрасии маҳдуд доранд ё комилан дастрасӣ надоранд, манфиат оранд.

Муҳоҷирон метавонанд донишу маҳоратҳои арзишманди худро ба кишварҳои асл ва мизбони худ интиқол дода, ба дастгирии рушди технология, таҳқиқот ва навовариҳо кумак расонанд.

Муҳоҷирон ба шаҳрҳо кумак мерасонанд, ки нашъунамо кунанд ва ба марказҳои бештар динамикӣ ва муваффақи иқтисод ва зиндагӣ табдил ёбанд.

Мусоидат намудан ба моделҳои устувори истеъмол ва истеҳсол метавонад ба ҳифзи муҳоҷирони меҳнатӣ аз истисмор ёрӣ диҳад.

Мубориза бо таназзули экосистемаҳои баҳриву наздисоҳилӣ ва гуногун кардани василаҳои маишати ҷомеаҳое, ки аз захираҳои баҳрӣ вобастаанд, метавонад ба бартараф кардани бемаконшавӣ ва муҳоҷирати иҷборӣ кумак расонад.